دانش صادرات از جمله مقولات دانش محوری است، که در صورت عدم تجمیع تمامی آنها در زمان مناسب و در کنار یکدیگر، نتیجه مطلوب را به همراه نخواهد داشت، حتی در بسیاری موارد نتیجه عکس را به همراه خواهد داشت.
الزامات فنی و حقوقی، مطالعه بازار، حضور دولت در کنار بخش خصوصی از جمله سه ابزار مهم در تحقق اهداف صادراتی و ارز آوری برای کشور است. در این نوشته به نقش محوری دولت اشاره می کنیم:
نقش دولت در توسه صادرات، ابزار اصلی و محوری محسوب می شود، چنانچه در سال های دور سفر سران کشورها به کشورهای دیگر سوغاتی را به همراه داشت، امروز سوغات سفر سران کشورها به کشورهای هدف، کسب و کارهایی است که در قالب سوغات سفر برای مردم کشور خود به ارمغان می آورند، سوغاتی که منجر به اشتغال و تولید می گردد.
دست آورد سفر رجب طیب اردوغان به آفریقا، میلیاردها دلار پروژه برای شرکت های ترک می باشد، سفر او به کشور های آسیای میانه نوید بخش توسعه صادرات خدمات فنی و مهندسی به آن کشورها است، سفر وی به دولت کردستان عراق، همراه با اخذ پروژه بزرگی مانند فرودگاه بین المللی اربیل است که توسط شرکت های ترک ساخته شد.
سفراء کشور ترکیه در کشورهای هدف، بیش از آنچه زمان خود را در بخش سیاسی و فرهنگی اختصاص دهند، بیشتر به بخش اقتصادی می پردازند، چرا که توسعه بخش اقتصادی با در نظر گرفتن شیوه ها و الگو های صحیح، توسعه سیاسی و فرهنگی را به همراه خواهد داشت. در این گونه کشورها، بخش سیاسی و فرهنگی ابزارهایی مهم برای توسعه اقتصادی روابط به حساب می آیند.
اینکه صد ها هزار نفر از مردم ترکیه در کشورهای عراق، کردستان، عمان و ... مشغول به کار می باشند، نکته بسیار مهمی است و نشان دهنده روابط خوب اقتصادی بین ترکیه و این کشورها است و این از الگوهای جدید اشتغال محسوب می شود.
صادرات کالا از کشورهای ترکیه به کشورهای عراق، روسیه و ترکمنستان بیش از 50% کل صادرات غیر نفتی ما را تشکیل می دهند.
یکی از الزامات مهم در توسعه روابط اقتصادی بین ایران و کشورهای هدف، خصوصا کشورهای همسایه که بازار واردات آنها به بیش از 1300 میلیارد دلار برآورد می شود، شناخت صحیح محیط اقتصادی توسط دولت است و این مهم جز با استفاده از مشاورین زبده که تجربه خوبی در بخش خصوصی دارند محقق نمی شود.